ನಮ್ಮೂರಿನ ನೆನಪಾದಾಗ ಹಾಗೆ.
ನೆಲ್ಲಿಕಾಯಿ ತಿಂದು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ನೀರು ಕುಡಿದರೆ ಬಾಯೆಲ್ಲ ಸಿಹಿ ಸಿಹಿ.
ನಮ್ಮೂರಿನ ತುಂಬ ನೆಲ್ಲಿ ಮರಗಳು. ಅದರ ಎಲೆಯ ಬಣ್ಣ, ನೆಲ್ಲಿ ಕಾಯಿಯ ಬಣ್ಣ, ಆ ತಿಳಿ ಹಸಿರು, ಬಿಳಿ ಹಸಿರು ಎಲ್ಲಾ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ವಿಚಿತ್ರ ಸಂತೋಷ ತುಂಬುತ್ತಿದ್ದವು. ನೆಲ್ಲಿ ಕಾಯಿ ಮರದಲ್ಲಿ ಹೂವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆ ಹೂವಿಗೆ ಜೇನು ನೊಣಗಳು ಮುತ್ತುತ್ತಿದ್ದವು. ಹೀಗಾಗಿ ತುಳಸಿಪೂಜೆಯ ನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ತೆಗೆದ ಜೇನಿಗೂ ಒಂಥರ ನೆಲ್ಲಿಕಾಯಿಯ ರುಚಿ.
ಎರಡೂ ಬದಿ ನೆಲ್ಲಿಮರ. ನಡುವೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಹಾದಿ. ಬೆಳದಿಂಗಳ ರಾತ್ರಿ, ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ ಹೋದರೆ ಹಳೇ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ತಲೆಹೊರೆ ಇಳಿಸುವುದಕ್ಕೆಂದು ಮಾಡಿಟ್ಟ ಕಲ್ಲುಕಟ್ಟೆ. ಆಳವಿಲ್ಲದ ಹಳ್ಳ, ಅದಕ್ಕೊಂದು ಎತ್ತರವಿಲ್ಲದ ಸೇತುವೆ.
ಯಾವತ್ತೋ ನೆಲ್ಲಿಕಾಯಿ ತಿಂದು ಇವತ್ತು ನೀರು ಕುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.
ಆದರೂ ಬಾಯಿತುಂಬ ಸಿಹಿ.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment